ευπρόσοιστος

εὐπρόσοιστος, -ον (Α)

αυτός τον οποίο εύκολα πλησιάζει κάποιος, εύκολος («ευπρόσοδος ἔκβασις» — εύκολη έκβαση, δυνατή λύση, Ευρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -προσ-οιστος (< προσ-οίσω, μέλλ. τού προσ-φέρω), πρβλ. α-πρόσ-οιστος, δυσ-πρόσ-οιστος].